Planten en water in LA
door Wouter van RiessenZaterdagmiddag 1 oktober vertrok mijn vliegtuig. Bij het opstijgen wierp ik een laatste blik uit het raampje. 'Kijk maar goed, dat groen van Nederlands gras, dat zul je voorlopig niet meer zien, dat hebben ze in Californië niet', zei de vrouw die naast me zat.
Sinds kort woon ik in Los Angeles. Er zijn hier ongelofelijk veel soorten groen. Ik ben onder de indruk van de weelde en variëteit aan planten. Je ziet pluizige naaldbomen en palmen met schubben die doen denken aan de illustraties van dinosauriërs in hun natuurlijke omgeving uit de Hoe? Wat? Waarom? serie die ik als kind bij de bibliotheek leende. Er zijn uitbundig gekleurde bloemen, de geur van eucalyptus komt vanaf de rand van een parkeerplaats naar je toe. In onze wijk steken de silhouetten van palmen in de avond boven de heuvels uit. Op straat zie je soms enorme droge palmtakken liggen. Heeft iemand de exuberante flora van Los Angeles ooit in een film helemaal uitgespeeld? Lijkt me prachtig.
Zelfs half oktober is het zo warm dat ik in de middag zwetend van schaduwplek naar schaduwplek loop. De temperatuur valt nog wel mee, maar de zon brandt op je huid. Geen wolk in de lucht. In de zomermaanden regent het hier helemaal niet, in de winter een paar dagen. Aan de randen van de stad begint een bijbels steppelandschap van gelig kale heuvels met wat pollen helmgras. Je voelt dat de planten grillig en onstuimig tegen de droogte in groeien.
Maar er zijn wel overal grasgazons. Onder de bodem ligt een uitgebreid netwerk van sprinklersystemen. Hoe welvarender een wijk, hoe groener die is. Het leidingwater komt voornamelijk van de Sierra Nevada en de Colorado Rivier. In Nederland las ik in de krant dat de Colorado zo overbelast is, dat hij als een schaduw van zichzelf Mexico instroomt. In Las Vegas keert het waterbedrijf geld uit voor iedere square foot die van gazon naar woestijntuin wordt omgezet en is sproeien streng gereguleerd. Hier heb ik tot nu toe nog weinig van zuinig watergebruik gezien of gelezen. De kranen in ons huis geven volle stralen en zijn moeilijk af te stellen. Een waterbesparende douchekop is er niet. Als je 'water LA' googlet, kom je nauwelijks activisme tegen, dat verraste me wel.
Laatst regende het een dag. Op zijn Hollands was ik zonder paraplu in een wollen trui van huis gegaan. Al aardig verregend werd ik bij een stoplicht door een vrouw aangesproken. Ze verbaasde zich over mijn toestand. Ik vertelde dat ik uit Nederland kwam en eigenlijk wel blij was met een lekker fris buitje. Ze zei: 'Geniet er maar van, morgen is het weer droog en tot februari blijft dat zo'. Tot nu toe heeft ze gelijk.
posted by Heden kunst van nu @ 1:34 AM
0 Comments
