Heden.nu: Thanksgiving, Kerst en Obama feest!

Saturday, December 15, 2012

Thanksgiving, Kerst en Obama feest!

Sneeuw dwarrelt in de vorm van kleine vlokjes zeepsop vanaf de daken van de warenhuizen. Overal zijn lichtjes en er staat een lange rij kinderen voor het huisje van Santa. In heel de stad zijn tuinen met sneeuwpoppen en rendierkarren van licht. Er is Kerstmis in Californië, het is alleen niet zo koud.

We hebben pas ook Thanksgiving gevierd. Onze vriendenkring is verdeeld over deze nationale feestdag. Sommigen hebben moeite met een feest dat eigenlijk de diefstal van het land van de Native Americans viert. Anderen vinden het vervelend om twee keer vijf uur in een vliegtuig te moeten zitten. Maar iedereen doet mee, is blij om eindelijk een dagje vrij te hebben en eet gevulde kalkoen, cranberrysaus en pompoentaart.

We waren uitgenodigd door J., die Wouter op de verkiezingsavond in het Hammer Museum ontmoet had. Zij is overtuigd Democraat en activist. Het hele afgelopen jaar heeft ze met haar broer iedere zaterdag mensen gebeld om geld in te zamelen voor de campagne van Obama. Altijd vragen we mensen of ze Republikeinen kennen en vaak noemen ze een rare oom of een geschifte geschiedenisleraar uit de middelbare schooltijd. Maar zelf hebben we nog steeds geen enkele zelfverklaarde Republikein ontmoet. Die wonen gewoon niet bij ons in de buurt in Silver Lake. Amerika is een verdeeld land. “If a man told me he voted, or even considered voting Republican, I could not date him; it’s a dealbreaker”, zei J. Op verkiezingsavond was ze vol woede over de Republikeinen. Ik vertelde dat ik op de radio een gesprek over politiek had gehoord. Een dochter kon de meningen van haar moeder, een Republikeinse, niet serieus nemen. Het ging alleen goed zolang het over koekjes of tuinieren ging. De moeder had weer de grootste moeite met haar dochter. Democraten zijn asociaal, amoreel zelfs. Ze willen geld zonder er voor te hoeven werken, de staat moet al hun problemen maar voor ze oplossen. Hoe kon het dat haar eigen dochter bij die club wilde horen? J. vloog op. Een onevenredig groot deel van de federale inkomsten gaat naar de Red States, naar Utah, Missouri en Kentucky. Geld dat aan de kusten is verdiend. Wetenschap, innovatie in het bedrijfsleven, cultuur, alles gebeurt in de Blue States. Jazz, fiddle en barbecue, dat is alles waar die rednecks goed in zijn. Daarna begon ze te fantaseren over hoe geweldig het met Californië en Amerika zou gaan als ze de loden last van die bekrompen rooien niet meer hoefden te dragen. Ik bracht in dat Bill Clinton een Southener is. Haar ogen begonnen te schitteren. Ja, Bill Clinton, wat een man…

Een paar weken later mochten we voor Thanksgiving aanschuiven bij de ouders van J. in Woodland Hills. Dit ligt in de Valley, een gebied dat in films en televisieseries vaak afgebeeld wordt als een verzameling saaie en opgeruimde suburbs waar een conservatieve middenklasse een onbezorgd leven leidt met grote auto’s, botox en een onberispelijk gazon. In werkelijkheid is de Valley enorm divers en ook bij de laatste verkiezingen is er weer overwegend Democratisch gestemd.

Thanksgiving is de enige dag in het jaar dat J.’s moeder kookt: dan maakt ze het traditionele menu, waarbij de gebruiksaanwijzing van de oven onmisbaar is. De ontvangst was meer dan hartelijk en we voelden ons meteen thuis. Het echtpaar had drie prachtige Dalmatiërs, die zich in de vorm van kleine beeldjes overal in het huis gespiegeld zagen. Gebeurtenissen uit het leven werden met geboorte- en sterfdata van honden in de tijd geplaatst. Omdat het Thanksgiving was, waren tussen de witte snuisterijen met zwarte stippen ook overal kalkoentjes te vinden: als stoffen poppetjes hangend aan de lamp, op de servetten en ovenwanten, op de handdoekjes in de WC. Op foto’s in een tijdschrift zou zoiets er aanstellerig en kitscherig uitzien, maar de oprechte zorg die aan deze inrichting was besteed, was ronduit ontwapenend. Het was geen aanstellerij, deze mensen willen zich gewoon omringen met dingen waar ze ze goed bij voelen. Er is ook geen sociale druk om alles sober te houden.

Misschien komt het door het gebrek aan openbare ruimte, mensen besteden heel veel zorg aan hun woningen en ontvangen hun vrienden regelmatig thuis. In de enorme stad is het eigen huis een plek om op terug te vallen. Veel huizen hebben iets bijzonders, iets eigens. Mensen slapen in zelfgebouwde hutten in hun tuin, omringen zich met allerlei verzamelingen, zijn trots op hun domein, hun plek in de stad.